powiat Radzyń Podlaski

Oglądasz wypowiedzi wyszukane dla słów: powiat Radzyń Podlaski

Temat: Atlas Gazety Wyborczej to wielka kicha
Atlas Gazety Wyborczej to wielka kicha
Obejrzałem Atlas Gazety Wyborczej i okazało się, że na mapie Polski nie ma
ciągłości pod numeraem str. 15 nie ma już województwa Lubelskiego, są za to 2
województwa dolnośląskie. Mało tego powiat Radzyń Podlaski został nazwany
RADZYMIŃSKIM, jeżeli już to powinno być Radzyński. W części kontrola radarowa
okolice Warszawy sięgają prawie 80 kilometrów od centrum miasta, a zabrakło
województwa mazowieckiego, lubuskiego i innych - chyba się Wam redaktorzy
pracować nie chciało. Taka poważna gazeta, a takiego KMIOTA wydało i jeszcze
go rekalmuje - WSTYD. O innych błędach nie piszę, bo mis się miejsce w ramce
kończy. Pozdrawiam "rzetelnych redaktorów". Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: Chełmszczyzna to ziemia etnicznie polska
Struktura wyznaniowa a więc w zasadzie także narodowościowa
wschodniej częsci województwa lubleskiego gdzie mieszkała mniejszośc
ukraińska wyglądała przed wojną nastepująco:
Powiat Biała Podlaska 82 637 katolików, 18 192 prawosławnych
Powiat Biłgoraj 82 614 katolików, 20 913 prawosławnych
Powiat Chełm 88 488 katolików, 37 530 prawosławnych
Powiat Hrubieszów 63 365 katolików, 49 128 prawosławnych
Powiat Krasnystaw 117 010 katolików, 4853 prawosławnych
Powiat Lubartów 94 356 katolików, 1544 prawosławnych
Powiat Radzyn Podlaski 80 520 katolików, 1840 prawosławnych
Powiat Siedlce 125 018 katolików, 2452 prawosławnych
Powiat Tomaszów Lubelski 73 021 katolików, 33 059 prawosławnych
Powiat Włodawa 57 939 katolików, 33 382 prawosławnych
Powiat Zamość 122 490 katolików, 6778 prawosławnych

Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: Korzenie tragedii wołyńskiej
W ogole cały tekst pana Torzeckiego jest oburzający. Zamiast powiedziec prawdę,
że doszło do rzezi Polaków kryje się on za eufemizmem, że doszło do konfliktu
polsko-ukraińskiego i były ofiary po obu stronach. Równie dobrze można by
napisać, że w trakcie 2 wojny światowej mieliśmy do czynienia z konfliktem
polsko-niemieckim i po obu stronach były ofiary. No ale co sie mozna spodziewać
po człowieku, który pisze w swoich książkach, że np. powiat Radzyń Podlaski
gdzie mieszkało niecałe 2 tysiące Ukraińów i 81 tysięcy Polaków był powiatem
mieszanym narodowościowo. Rozumiem, że jeżeli np. w Gdańsku mieszka 400 tysięcy
Polaków i powiedzmy 500 Ukraińców to wg pana Torzeckiego Gdańsk jest miastem
mieszanym narodowościowo polsko-ukraińskim. Naprawdę to co ten pan wypisuje to
sie w głowie nie mieści. W innym miejscu ten pseudonaukowiec pisze, że w
województwie tarnopolskim mieszkało kilkaset tysięcy Ukraińców wyznania
rzymskokatolickiego. Kompromitacja!!! Każdy kto choć trochę interesuje się
stosunkami polsko-ukraińskimi doskonale wie, że w tamtych stronach narodowość
pokrywała się z wyznaniem tzn Ukraińcy byli grekokatolikami lub prawosławnymi,
Żydzi byli wyznania mojżeszowego a Polacy byli wyznania rzymskokatolickiego.
Wszyscy to wiedzą ale pseudonaukowiec Torzecki nie!

Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: Jak i dlaczego burzono kościoły-cerkwie w 1938r
Rozbiórki cerkwi prawosławnych w województwie lubelskim miały
miejsce w okresie od maja do lipca 1938 roku. Jak pisał wojewoda
lubelski do Dowództwa Okręgu Korpusu II w Lublinie, do dnia 16 lipca
1938 roku zlikwidowano ogółem 127 obiektów sakralnych, w tym
rozebrano 91 cerkwi, 10 kaplic, 26 domów modlitwy oraz przekazano
kościołowi łacińskiemu 3 obiekty, zaś 4 kaplice pozostawiono w
charakterze kostnic. Oczywiście była to akcja barbarzyńska za którą
możemy sie tylko wstydzić jednak gwoli ścisłości warto zaznaczyć, że
znaczna częśc tych cerkwi były to cerkwie opustoszałe, w złym stanie
technicznym, do tego w miejscowościach w których nie było juz
wiernych prawosławnych.
Warto dodać, że w latach 1918-1924, Kościół rzymskokatolicki przejął
według szacunków Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia
Publicznego 280 świątyń pokatolickich, w tym 140 połacińskich i 140
pounickich z czego 35 przejęto za zgodą niemieckich i austriackich
władz okupacyjnych, 65 za zgoda poskich władz administracyjnych a
180 przejęto zywiołowo przez miejscową ludność katolicką. Jeśli
chodzi o strukture wyznaniową ludności wschodniej części województwa
lubelskiego, w której miało miejsce niszczenie cerkwi wyglądała ona
następująco:
Powiat Biała Podlaska 82 637 katolików, 18 192 prawosławnych
Powiat Biłgoraj 82 614 katolików, 20 913 prawosławnych
Powiat Chełm 88 488 katolików, 37 530 prawosławnych
Powiat Hrubieszów 63 365 katolików, 49 128 prawosławnych
Powiat Krasnystaw 17 010 katolików, 4853 prawosławnych
Powiat Lubartów 94 356 katolików, 1544 prawosławnych
Powiat Radzyn Podlaski 80 520 katolików, 1840 prawosławnych
Powiat Siedlce 125 018 katolików, 2452 prawosławnych
Powiat Tomaszów Lubelski 73 021 katolików, 33 059 prawosławnych
Powiat Włodawa 57 939 katolików, 33 382 prawosławnych
Powiat Zamość 122 490 katolików, 6778 prawosławnych

Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: Korzenie tragedii wołyńskiej
dmytro1 napisał:

> W ogole cały tekst pana Torzeckiego jest oburzający. Zamiast powiedziec
prawdę,
>
> że doszło do rzezi Polaków kryje się on za eufemizmem, że doszło do konfliktu
> polsko-ukraińskiego i były ofiary po obu stronach. Równie dobrze można by
> napisać, że w trakcie 2 wojny światowej mieliśmy do czynienia z konfliktem
> polsko-niemieckim i po obu stronach były ofiary. No ale co sie mozna
spodziewać
>
> po człowieku, który pisze w swoich książkach, że np. powiat Radzyń Podlaski
> gdzie mieszkało niecałe 2 tysiące Ukraińów i 81 tysięcy Polaków był powiatem
> mieszanym narodowościowo. Rozumiem, że jeżeli np. w Gdańsku mieszka 400
tysięcy
>
> Polaków i powiedzmy 500 Ukraińców to wg pana Torzeckiego Gdańsk jest miastem
> mieszanym narodowościowo polsko-ukraińskim. Naprawdę to co ten pan wypisuje
to
> sie w głowie nie mieści. W innym miejscu ten pseudonaukowiec pisze, że w
> województwie tarnopolskim mieszkało kilkaset tysięcy Ukraińców wyznania
> rzymskokatolickiego. Kompromitacja!!! Każdy kto choć trochę interesuje się
> stosunkami polsko-ukraińskimi doskonale wie, że w tamtych stronach narodowość
> pokrywała się z wyznaniem tzn Ukraińcy byli grekokatolikami lub
prawosławnymi,
> Żydzi byli wyznania mojżeszowego a Polacy byli wyznania rzymskokatolickiego.
> Wszyscy to wiedzą ale pseudonaukowiec Torzecki nie!
> Aha żeby nie było, że to sobie wszystko wymyśliłem podaję książkę w której
ten pseudonaukowiec napisał te bzdury. Jest to książka "Polacy i Ukraińcy.
Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej",
Warszawa, 1993. Niech każdy sobie przeczyta tą książkę i oceni wiarygodność
Torzeckiego.

>
>
Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: Z Podlasia
Wyczytane u sąsiadów
Rozbiórki cerkwi prawosławnych w województwie lubelskim miały
miejsce w okresie od maja do lipca 1938 roku. Jak pisał wojewoda
lubelski do Dowództwa Okręgu Korpusu II w Lublinie, do dnia 16 lipca
1938 roku zlikwidowano ogółem 127 obiektów sakralnych, w tym
rozebrano 91 cerkwi, 10 kaplic, 26 domów modlitwy oraz przekazano
kościołowi łacińskiemu 3 obiekty, zaś 4 kaplice pozostawiono w
charakterze kostnic. Oczywiście była to akcja barbarzyńska za którą
możemy sie tylko wstydzić jednak gwoli ścisłości warto zaznaczyć, że
znaczna częśc tych cerkwi były to cerkwie opustoszałe, w złym stanie
technicznym, do tego w miejscowościach w których nie było juz
wiernych prawosławnych.
Warto dodać, że w latach 1918-1924, Kościół rzymskokatolicki przejął
według szacunków Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia
Publicznego 280 świątyń pokatolickich, w tym 140 połacińskich i 140
pounickich z czego 35 przejęto za zgodą niemieckich i austriackich
władz okupacyjnych, 65 za zgoda poskich władz administracyjnych a
180 przejęto zywiołowo przez miejscową ludność katolicką. Jeśli
chodzi o strukture wyznaniową ludności wschodniej części województwa
lubelskiego, w której miało miejsce niszczenie cerkwi wyglądała ona
następująco:
Powiat Biała Podlaska 82 637 katolików, 18 192 prawosławnych
Powiat Biłgoraj 82 614 katolików, 20 913 prawosławnych
Powiat Chełm 88 488 katolików, 37 530 prawosławnych
Powiat Hrubieszów 63 365 katolików, 49 128 prawosławnych
Powiat Krasnystaw 17 010 katolików, 4853 prawosławnych
Powiat Lubartów 94 356 katolików, 1544 prawosławnych
Powiat Radzyn Podlaski 80 520 katolików, 1840 prawosławnych
Powiat Siedlce 125 018 katolików, 2452 prawosławnych
Powiat Tomaszów Lubelski 73 021 katolików, 33 059 prawosławnych
Powiat Włodawa 57 939 katolików, 33 382 prawosławnych
Powiat Zamość 122 490 katolików, 6778 prawosławnych

Wł. Pobóg Malinowski tak pisze o tej sprawie:

„Rosjanie, w długim okresie swego panowania, dążąc do wprowadzenia i
utrwalenia prawosławia na Chełmszczyxnie, wiele kościołów polsko-
katolickich przerobili na cerkwie prawosławne, pobudowali też
nadmierną ilość cerkwi nowych. W chwili odzyskania przez Polskę
niepodległości było to 389 cerkwi prawosławnych.; utworzona komisja
rewindykacyjna jeszcze przed rokiem 1926 dokonała podziału –
prawosławnym pozostawiono 51 cerkwi, co z nadwyżką zaspokajało icj
potrzeby; pozostałą resztę przekazano Kościołowi katolickiemu, do
którego świątynie te w przeszłości należały. Ponieważ dawne władze
rosyjsko-carskie po ukazie tolerancyjnym z roku 1905 , nie zwracając
kościołów skonfiskowanych, pozwalały na wznoszenie nowych, ogólna
ilość świątyń na Chełmszczyźnie przerastała znacznie potrzeby
ludności polskiej i polskie władze kościelne po dokonaniu
rewindykacji obsadzić mogły tylko część zwróconych świątyń; resztę
większą, z przewagą małych kaplic pozamykano i dla braku środków,
nie troszczono się o konserwację. Od roku 1935 jednak Ukraińcy z
Małopolski, za sprawą metropolity Szeptyckiego zaczęli wyzyskiwać
ten stan rzeczy – w pobliżu zamkniętych i opuszczonych świątyń
osiedli emisariusze ukraińscy z Małopolski, w postaci zakonników
przeważnie; uwagę polskich władz zwróciły coraz częstsze i coraz
liczniejsze zbiórki ludności po zagrodach i po stodołach ; wnet
potem zbierano się już – wieczorami i po nocach – przy opuszczonych
kościołach – cerkwiach; palono ognisko i pod przewodem emisariusza-
zakonnika modlono się i śpiewano głośno; polskich obserwatorów
uderzał niespodziewany kierunek tej akcji – emisariusze Szeptyckiego
wcale nie dążyli do ściślejszego związania ludności Chełmszczyzny z
obrządkiem greckokatolickim lecz najwyraźniej propagowali „powrót do
prawosławia”, posługiwali się też w tej akcji językiem rosyjskim, w
modłach zaś i śpiewach zbiorowych trzymali się wzorów cerkiewno-
prawosławnych. W wyniku tej akcji – już w roku 1938 – unici
chełmscy, tak dotąd wytrwali w przywiązaniu do wiary ojców , zaczęli
masowo przechodzić na prawosławie. Zaniepokojony biskup lubelski
Fulman zaalarmował władze administracyjne i wojskowe; za jego
milczącą zgodą postanowiono usunąć główne źródło zła, a więc dokonać
stopniowo rozbiórki jeśli nie wszystkich, to większości świątyń
opuszczonych i nieużywanych. (…)Na to jednak ludność unicka i
prawosławna, podniecana przez agitatorów ukraińskich, gromadzić się
zaczęła tłumnie przy kościołach i kapliczkach, dla ich obrony
przed „polskim gwałtem” ; ludność polska , idąc za głosem księży z
ambon, i karmiona szowinistyczną demagogia bardzo ruchliwego tu
Stronnictwa Narodowego, coraz częściej występowała zaczepnie przeciw
Ukraińcom o prawosławnym. Napady i starcia mnożyły się z tygodnia na
tydzień. Wojsko uznało konieczność przyśpieszenia akcji
likwidacyjnej. Do burzenia opuszczonych kościołów i kaplic użyto
saperów; w kilku przypadkach ludność niepolską , broniącą dostępu do
świątyń, rozpędzono z kolbami, bez śmiertelnych wypadków; ale ze
strugami krwi. Dla uniknięcia takich ekscesów zaczęto burzenia
dokonywać w nocy i przy pomocy dynamitu. Ogółem zburzono 120
obiektów, przeważnie małych kaplic; w tej liczbie mieści się też
kilka (nie więcej niż 10) czynnych cerkwi prawosławnych, zburzonych
po uprzednim wyrzuceniu popów, w „wyprawach karnych” tam gdzie
nadmiar gorliwości wykonawców spotykał się z prowokacyjno-zaczepną
postawą prowadzonej przez Ukraińców z Małopolski ludności
prawosławnej. „

Koniec cytatów z PUbc Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu