powiat rówieński

Oglądasz wypowiedzi wyszukane dla słów: powiat rówieński

Temat: Musiłowicz Bagińscy Wołyń/Babin/rowieńskie
Musiłowicz Bagińscy Wołyń/Babin/rowieńskie
WITAM
POSZUKUJE CÓRKI BRATA MOJEJ BABCI RENATE MUSIŁOWICZ UR 1939 W BABINIE POWIAT
ROWIEŃSKI.CÓRKA FELIKSA I STANISŁAWY Z DOMU BAGIŃSKA (RODZEŃSTWO STANISŁAWY TO
MIKOŁAJ,BOGUMIŁA,FELIKSA LUB FELICJA PO MĘŻU FILIPOWICZ).PRZED WOJNĄ
ZAMIESZKIWALI W OSADZIE PRZYFABRYCZNEJ (CUKROWNI)W BABINIE W POWIECIE
ROWIEŃSKIM.BABCIA STRACIŁA KONTAKT Z RODZINĄ W 1945 GDY ZOSTAŁA WYWIEZIONA NA
ZIEMIE ODZYSKANE ZA WSZELKIE INFORMACJE BEDE WDZIĘCZNY
POZDRAWIAM HIIDERY
HIIDERY@WP.PL Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: "Romantyczny terrorysta"
odwiedził nas euroazjata mat120 i napisał:

> Panie wołczek, jak juz się zajmujesz historią to radzę....

a ja matowi poradzę w staroruskim : "a poszoł won swołocz" niegodnyś aby u nas
cokolwiek pisać :)))

Z kolei markochmeleski.1 napisał: > a ja jeszcze dodam jeden twór, neounia

A ja dopowiem cytatem z wikipedii :

Neounia na Kresach II Rzeczypospolitej [edytuj]

Zwolennikiem neounii był ordynariusz podlaski Henryk Przeździecki, który
wykorzystał stanowisko Watykanu w sprawie ewangelizowania prawosławnych. Papież
Pius XI upoważnił biskupa Przeździeckiego instrukcją „Zelum Amplitudinis” do
„pozyskiwania” wiernych. Biskup podlaski sprawował władzę jurysdykcyjną nad
nowym obrządkiem i jego duchownymi. Z czasem podobne pełnomocnictwa uzyskali
także inni biskupi kresowi – wileński, piński, łucki i lubelski. Tworzony
obrządek określano jako bizantyjsko-słowiański, wschodniosłowiański lub
wschodniokatolicki.

Biskup Henryk Przeździecki w 1924 r. sprowadził do Polski zakon jezuitów
obrządku wschodniego, którzy osiedlili się w Albertynie koło Słonima na terenie
obecnej Białorusi. Tam też biskup erygował pierwszą parafię neounicką.

W 1927 roku wierni 10 parafii prawosławnych na Polesiu zdecydowali się odnowić
unię z Kościołem katolickim. Z uwagi jednak na to, że parafie te w swojej
liturgii używały obrządku bizantyjsko-słowiańskiego, a nie jak reszta
grekokatolików w Polsce rytu bizantyjsko-ukraińskiego postanowiono, że nowe
wyznanie pozostanie przy swoich dotychczasowych tradycjach. Tym samym neounici
nie weszli w skład Kościoła Grekokatolickiego (unickiego), a opiekę nad nimi
przejął Kościół rzymskokatolicki. Pod koniec 1927 roku było już 14 parafii
obsługiwanych przez 28 księży i skupiających ok. 20.000 wiernych.

W 1931 roku obrządek uzyskał własnego biskupa. Z woli Stolicy Apostolskiej
został nim Ukrainiec Mykoła Czarnecki z zakonu redemptorystów. Nie uzyskał on
jednak jurysdykcji nad neounią, gdyż rząd polski nie wyraził na to zgody – nowy
obrządek nie był przewidziany przez konkordat Polski ze Stolicą Apostolską z
1925 roku. Także w 1931 roku jezuici albertyńscy otrzymali od biskupa Adolfa
Szelążka seminarium wschodnie w Dubnie, które później przekształcili w Papieskie
Seminarium Wschodnie.

Neounia na terenie diecezji łuckiej [

Przed II wojną światową na terenie diecezji łuckiej znajdowały się 4 parafie
obrządku greckokatolickiego i 11 (+ kilka „organizujących się”) parafii obrządku
bizantyjsko-słowiańskiego. Parafie grekokatolickie były w następujących
miejscowościach: Antonówka (powiat kostopolski), Oździutycze (powiat kowelski),
Powórsk (powiat kowelski) i Żdżary (powiat włodzimierski). Parafie obrządku
bizantyjsko-słowiańskiego znajdowały się w następujących miejscowościach: Cechów
(powiat horochowski), Dubeczno (powiat kowelski), Gaje Lewiatyńskie (powiat
dubieński), Humniszcze (powiat horochowski), Jeziory (powiat łucki), Kraska
(powiat kowelski), Kuśkowce Wielkie (powiat krzemieniecki), Łuck (województwo
wołyńskie), Miatyn (powiat rówieński), Równe (województwo wołyńskie), Tutowicze
(powiat sarneński), Zastawie (powiat rówieński) i Żabcze (powiat łucki). Chociaż
od 1931 roku był biskup Mykoła Czarnecki wizytatorem apostolskim dla parafii
grekokatolickich i obrządku bizantyjsko-słowiańskiego to podlegały one
jurysdykcji rzymskokatolickiego biskupa łuckiego Adolfa Piotra Szelążka. Po II
wojnie światowej i zmianie granic parafie neounickie na terenie Wołynia, jak i
całego ZSRR zanikły. Do dziś jedyna neounicka parafia przetrwała w Polsce: w
Kostomłotach, niedaleko Białej Podlaskiej. Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

witch-world.pev.pl