Potrawy z sera

Oglądasz wypowiedzi wyszukane dla słów: Potrawy z sera

Temat: Mazury na pierwszym miejscu w plebiscycie na no...
No rozumiem, ale...nie rozumiem. Dlaczego przez 50 lat nic sie dzialo?
Nie bylo koz, baranow, wolow, dlaczego region , w ktorym mieszka tyle ludzi, nie
stworzyl swojej regionalnej kuchni, lub chociaz jakiejs potrawy? Jedengo sera,
precelka, ciasteczka!Przeciez jedzenie to kultura! Regiony w Italli maja swoje
grube ksiazki kucharskie, to samo w Niemczech, Francji!
Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: Makaron z rybą bez parmezanu - dlaczego?
Makaron z rybą bez parmezanu - dlaczego?
Witam. Dwie sprawy: po pierwsze bardzo sympatyczne jest to forum :)),
ostatnio często tu zaglądam i skrzętnie notuję przepisy do późniejszego
wykorzystania :)), a po drugie zauważyłam w jakimś wątku stwierdzenie, że nie
daje się sera do makaronu z rybą. Dlaczego? Od jakiegoś czasu robię makaron z
brokułami i tuńczykiem, którego jednym z podstawowych składników jest właśnie
parmezan. Przepis pochodzi podobno od oryginalnego :) Włocha i szczerze
mówiąc nie wyobrażam sobie tej potrawy bez sera. A zatem skąd to
stwierdzenie, że do makaronu z rybą parmezanu nie? Problem mnie nurtuje z
czystej ciekawości więc będę bardzo wdzięczna za jej zaspokojenie :)
Pozdrawiam serdecznie :) Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: Jestem przerażona:(
Może powiem to w ten sposób.
Dobrze jest mieć pojęcie o wszystkim.
Ale wiedza ma to do siebie, że nie tkwi w głowach uczniów, studentów,
kursantów na zawsze. Wiedza, jaką otrzymujemy ma nam dać ogólne pojęcie, ale w
końcu wybieramy to, co nas najbardziej interesuje.
I tak można zaliczyć wszystkie kolokwia i egzaminy, ale jeśli w pięć lat po
skończeniu studiów nadal ktoś pamięta wszystko, czego sie uczył, to gratuluję
pamięci .
Jeżeli dziedzina wiedzy jest dość szeroka, to naturalną koleją rzeczy będa w
niej powstawały szersze lub węższe specjalizacje.
I chociaż student medycyny musi zdać wszystkie egzaminy, to po kilku latach
pracy na ortopedii jego wiedza z dziedziny np. chorob oczu będzie na pewno
mniejsza, niż jego kolegi z roku, który został okulistą.
I nie dzieje się tak tylko dlatego, że różni ich wiedza zdobyta po skończeniu
studiów, ale również z tego powodu, że zapomnieli już sporo z tego, czego się
nauczyli na studiach.
Nie wiem, może zgłosi sie jakiś światły człowiek i oświadczy, że to nieprawda,
bo on może spokojnie zdać ponownie wszystkie egzaminy i kolokwia, chociaż
studia skończył kilka lat temu.Tak prosto z marszu, bez powtarzania materiału.
Tacy też istnieja, ale raczej nie jest to regułą.
Aby zdobyć wiedzę na temat uprawy warzyw, koledzy i koleżanki autorki postu
studiują warzywnictwo.
Jak zrozumiałam, ona nie ma im do zarzucenia braku wiedzy na temat rozmaitości
i zalet warzyw, gdyż osoby z grupy pochodzą z różnych środowisk, gdzie tej
wiedzy mogli nie zdobyć.
Ona nie może zrozumieć jak ludzie, którzy studiują uprawę warzyw, mogą nie
interesować się wykorzystaniem warzyw w kuchni, czyli nie wykazywać szeroko
pojętej otwartości kulinarnej. Skoro się chce uprawiać warzywa, to oczywiste
jest, że powinno sie wiedzieć, co można zrobić z końcowym produktem naszej
działalności od strony kulinarnej.
Ja uważam, że otwartość kulinarna nie musi iść w parze z zamiłowaniem do
gotowania a tym bardziej z ogrodnictwem. Można nie mieć oporów przed
spróbowaniem, jeśli ktoś przyrządzi i poda, ale samemu nie gotować.
Być może, jeśli ktoś lubi gotować, to w miarę zdobywania wiedzy o uprawie
warzyw może rozwinąć sie i w tym kierunku, ale jeśli nie lubi, to raczej nie
będzie sie wysilał na eksperymenty kulinarne, choć jego wiedza na temat uprawy,
wartości i wykorzystania warzyw może być bardzo duża.
I wreszcie, po skończeniu studiów przyjdzie czas, na praktyczne wykorzystanie
wiedzy, a wtedy każdy musi sie dostosować do warunków, jakie ma u siebie. A
należy do nich, jak sądzę, zaplecze w postaci ziemi, nawodnienia, możliwości
sprzedania plonu, środków na inwestycje w nowe pomysły, a nawet oporu rodziny. T
Jeśli ktoś nie nastawi się na uprawę kilkunastu gatunków jednocześnie, to
życie prędzej, czy póżniej wymusi na nim specjalizację.
Co nie znaczy, że gdy zmieni się koniunktura, on musi przy tej specjalizacji
pozostać.
Nie będąc miłośnikiem kuchni, może uprawiać te warzywa, których sam nie lubi i
nie je. I mogą one być bardzo dobrej jakości.
Podobnie, jak hodowca wspaniałych krów może lubić tylko dwie potrawy z
wołowiny, albo tylko trzy potrawy z sera, a na mleko mieć uczulenie.

Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu

Temat: HANUKA...Historia**Tradycja.
Chanuka jest świętem upamiętniającym postawę Żydów i ich zwycięstwo wobec próby
pozbawienia ich tożsamości - religii, tradycji i kultury.

Chanuka jest wesołym, radosnym świętem.
Przez osiem dni zapala się kolejne światła chanukiji (specjalnego świecznika):
zaczynając od jednej świecy pierwszego dnia, kolejno dodaje się jedną więcej,
aż do zapalenia wszystkich ośmiu ostatniego - ósmego dnia. Świecznik powinnien
być ustawiany tak (np. na parapecie okna), aby był widziany przez przechodniów.
Chodzi o "głoszenie światu" chanukowego cudu. Aby cel ten został właściwie
spełniony, świateł chanukowego świecznika nie wolno wykorzystywać do innych
celów (np. nie wolno przy nim czytać, albo czegokolwiek nim oświetlać).

Chanuka jest świętem, które w zachodnim świecie zyskuje na znaczeniu poprzez
swoje kalendarzowe sąsiedztwo z chrześcijańskimi Świętami Bożego Narodzenia.
Dawniej na przykład nie istniał zwyczaj dawania dzieciom prezentów na Chanukę.
Prezenty dawało się na Purim. Obecnie dzieci coraz częściej dostają chanukowe
prezenty w każdy dzień z ośmiu dni Chanuki, po zapaleniu kolejnej chanukowej
świecy lub lampki.

Tradycyjne potrawy chanukowe

Placki (latkes) ziemniaczane są z pewnością najbardziej tradycyjnym i ulubionym
daniem na Chanukę, jakkolwiek w Izraelu równie popularne są pączki. To, co jest
dla nich wspólne, to oczywiście olej. Zarówno placki ziemniaczane jak i pączki
smaży się na oleju, a przecież cud chanukowy dotyczył właśnie oleju, którego
wystarczyło na osiem dni, mimo że jego ilość była wystarczająca zaledwie na
jeden dzień.

W Izraelu najbrdziej popularnym przysmakiem chanukowym jest sufganija
(sufganijot w liczbie mnogiej) - pączki nadziewane konfiturami, dżemem lub
marmoladą i posypane cukrem pudrem. Jakkolwiek placki ziemniaczane są podawane
w Izraelu w czasie Chanuki, to jednak popularność sufganijot jest coraz większa.
Znacznie mniej powszechną obecnie potrawą chanukowa jest pieczona gęś - której
tłuszcz używany był w poprzednich stuleciach do sporządzania chanukowych
przysmaków. W czasie święta Chanuki popularne są też potrawy z sera. Wynika to
z faktu, że według legendy Judyta, z rodu Hasmoneuszy, częstowała serem
generała Holofernesa - dowódcę armii asyryjskiej, który planował zniszczenie
Izraela. Ser spowodował u Holofernesa takie pragnienie, że zaczął pochłaniać
ogromne ilości wina. Gdy zapadł w pijacki sen - Judyta obcięła mu głowę, co - w
dalszym rozwoju wydarzeń -spowodowało klęskę Asyryjczyków.

Drejdel

Drejdel (jidysz) (po hebrajsku: sewiwon), to czteroboczny bączek z pojedynczą
literą hebrajską po każdej stronie. Przed powstaniem państwa Izrael w roku 1948
na wszystkich drejdlach znajdowały się litery nun, gimel, hej i szin, które są
pierwszymi literami słów w zdaniu: "nes gadol haja szam" ("wielki cud stał się
tam"). Dziś w Izraelu na drejdlu znajdują się litery nun, gimel, hej, pej,
które są pierwszymi literami słów w zdaniu: "nes gadol haja po" ("wielki cud
stał się tu"). Drejdel jest słowem języka jidysz pochodzącym od niemieckiego
słowa "drehen" (wymawianego "drejen"), które oznacza "obracać". Zasady gry
polegają na tym, że każdy z graczy przystępuje do gry z określoną liczbą monet
(cukierków, czekoladek itd.) Wszyscy gracze dają do "banku" jedną monetę.
Następnie kolejno kręci się bączkiem i zabiera się zbanku lub wpłaca do niego
swoje monety w zależności od tego, która litera ukaże się po zatrzymaniu bączka.

Istnieje kilka sposobów gry, ale najczęściej :

nun - oznacza, że każdy dokłada do "banku" ( w innej wersji: nikt nie wygrywa);
gimel - obracający bączkiem bierze wszystko;
hej - bierze się połowę;
szin lub pej - obracający dodaje do "banku" jedna monetę;
**********************************************************
pozdrawiamy serdecznie uczestników i administratorów Forum Judaica
the614thcs.com/index.php?id=25,20,0,0,1,0
Przeglądaj resztę wypowiedzi z tematu